obiekt mobilny: stal nierdzewna, profile stalowe,
2 pompki do materacy, 2 detektory ruchu, kable,
napisy z folii samoprzylepnej, stelaż, wym. całości:
200 x 200 x 50 cm
nr inw. DTZSP/70; zakup 2005

Znajdująca się w kolekcji dolnośląskiej Zachęty praca Tomasza Opani Kocham nie kocham z 2004 roku to prostopadłościan z blachy ułożony na metalowej konstrukcji, opatrzonej z dwóch stron napisem „Kocham” i „Nie kocham”. Widz stojący po stronie „Kocham” uruchamia system wpompowujący powietrze do wnętrza obiektu. Chromowana, cienka powierzchnia szczelnie zespawanej blachy ulega odkształceniu,  trzeszczy. Odbijany na metalicznej powierzchni obraz, w tym wizerunek postaci „sprawcy”, zostaje wyolbrzymiony. Odwrócenie procesu możliwe jest dopiero po przejściu na drugą stronę. Przy komunikacie „Nie kocham” następuje odessanie powietrza, wówczas boki prostopadłościanu zapadają się, obraz ulega ponownemu zniekształceniu. Praca ta, podobnie jak wcześniejsze realizacje artysty (w tym Podłoga czy Sztuczne oddychanie), zawiera konglomerat typowych dla twórczości Tomasza Opani cech: oszczędność formy, zastosowanie prostych materiałów, interaktywność, element zaskoczenia i gry z percepcją widza. W tym przypadku istotą dzieła jest metafora obrazowa stanów emocjonalnych człowieka.