4 fotografie czarno-białe, papier fotograficzny,
2 fotografie 100 x 70 cm, 2 fotografie 70 x 100 cm,
ed. 6 + 2 AP
nr inw. DTZSP/192–195; zakup 2007

Krew Poety powstała w 2006 roku na retrospektywną wystawę artysty w Museum of Modern Art w Nowym Jorku. Jest to zbiór trzydziestu trzech wideoartów prezentowanych symultanicznie, każdy na oddzielnym ekranie. W kolekcji Zachęty znajduje się także osiem fotogramów z tego cyklu. W pracy tej powraca motyw artysty zamkniętego w zakładzie psychiatrycznym. To on „spisuje” na kartce papieru symboliczne obrazy, które widzimy. Poeta prowadzi nas w świat swojej wyobraźni, lęków, obsesji i pragnień. Raz jest jednym z bohaterów, kiedy indziej występuje w roli milczącego narratora. Niektóre przedstawione sytuacje mogły się wydarzyć, inne mają charakter marzenia sennego. Jak mantra powtarzają się w nich te same motywy (m.in. figura ukrzyżowanego Chrystusa, kobiece stopy jako obiekt męskiej czci, ciało matki i mleko). Sceny są konstruowane z oszczędną precyzją i bez dialogów, cechuje je teatralizacja. Pojawiają się w nich nawiązania malarskie – obraz Rogera van der Weydena Zdjęcie z krzyża (ok. 1435) jest rekonstruowany „na żywo” przez zwiedzających Muzeum Prado w Madrycie, a scena zanurzających się w basenie kobiet jest oparta na Źródle młodości (1546) Lucasa Cranacha Starszego. Wśród inspiracji wymienić można między innymi biografię Jean-Michela Basquita, a także poezję samego Majewskiego (Fontanna, 1981). Dzięki rozbiciu linearnej narracji na samodzielne obrazy widz może wybrać własny kierunek oglądania i stworzyć chronologię wydarzeń, „mieszając” czas przeszły, teraźniejszy i przyszły – analogicznie do procesów zapamiętywania dokonujących się w ludzkim umyśle. Nasze doświadczenia są poddawane ciągłej syntezie. Istnieją przeżycia, których nigdy nie zapominamy. Po upływie czasu nie są już one jednak kalką przeszłości, ale nabierają rangi prywatnych archetypów. Krew Poety jest zbiorem tego rodzaju.

Katarzyna Poźniak